کد مطلب:29768 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:73
پس از درگذشت علی علیه السلام، چیزی نگذشت كه بُسر، به بیماری وسواس مبتلا شد و عقلش از بین رفت.[1]. 5790. الإرشاد - به نقل از ولید بن حارث و راوی دیگر -:وقتی خبر آنچه بُسر در یمن انجام داده بود، به علی علیه السلام رسید، فرمود:خداوندا! بسر، دینش را به دنیایش فروخته است؛ عقل او را بگیر و از دینش چیزی باقی مگذار كه موجب رحمت تو بر او شود! بُسر، زنده ماند تا اختلال مَشاعر یافت. [ پیوسته] شمشیر می خواست. شمشیری از چوب برایش ساختند. آن قدر با آن می زد كه غش می كرد [ و] وقتی به خود می آمد، می گفت:شمشیر، شمشیر! باز به وی شمشیر چوبی می دادند و او می زد و همواره چنین بود تا مرد.[2]. 5791. مروج الذهب:علی علیه السلام، هنگامی كه خبر كشته شدن قُثَم و عبد الرحمان (فرزندان عبید اللَّه بن عبّاس) به دست بسر، به وی رسید، بر بُسرْ نفرین كرد و گفت:پروردگارا! دین و عقلش را از او بگیر! پیرمرد، خِرِفت شد تا عقلش از بین رفت. او شمشیری به دست می گرفت و آن را از خود، جدا نمی كرد. برایش شمشیری از چوب ساختند. رو به رویش پوست باد كرده ای می گذاشتند. آن را می زد و هر گاه پاره می شد، پوست دیگری می گذاشتند و همواره آن پوست را با آن شمشیر می زد تا آن كه بی خِرد از دنیا رفت. او [ در اواخر عمر، ] با مدفوع خود بازی می كرد و گاه از آن می خورد و هر گاه كسی او را می دید، می گفت:ببینید این دو فرزند عبید اللَّه، چه طور به من غذا می دهند. گاهی برای جلوگیری از این كار، دستش را در پشتش می بستند. روزی در سر جای خود، مدفوع كرد. سپس خم شد و از مدفوع خود در دهانش گذاشت و از آن خورد. او را از این كار منع كردند. گفت:شما مرا باز می دارید و عبد الرحمان و قُثم، آن را به من می خورانند.[3]. ر. ك:ص 338 (شماری از دشمنانش/بسر بن ارطات).
5789. الغارات:طبق آنچه به ما رسیده است، علی علیه السلام پیش از درگذشتش، بر بُسر بن [ ابی] ارطات - كه لعنت خدا بر او باد - نفرین كرد و گفت:خداوندا! بُسر، دینش را به دنیایش فروخته و حرمتت را شكسته است و نزد او، پیروی مخلوق ستمكار از آنچه نزد توست، بهتر است. خداوندا! تا عقلش را نگرفتی، او را نمیران!